Перевод: с немецкого на турецкий

с турецкого на немецкий

sich mit etw

  • 1 versehen

    versehen*
    irr
    I vt
    1) ( ausstatten) donatmak ( mit -le), döşemek ( mit -le);
    etw mit seiner Unterschrift/einem Stempel \versehen bir şeye imzasını atmak/damga basmak;
    die Decke mit einem Zierstich \versehen örtüye piko çekmek
    2) ( Dienst, Amt) yapmak, yerine getirmek
    3) ( falsch machen) yanlış yapmak
    4) ( sich kümmern) bakmak (-e), göz kulak olmak (-e)
    II vr
    sich \versehen
    1) ( irren) yanılmak, yanlış(lık) yapmak
    ehe man sich's versieht(, ist es passiert) ( fam) ne oluyor demeye kalmadan (olan olmak)
    sich mit etw dat \versehen kendine bir şey temin etmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > versehen

  • 2 anstecken

    an|stecken
    1. vt
    1) ( mit Nadel) iğneyle tutturmak
    2) ( Ring) takmak
    2. vt ( dial); ( anzünden) tutuşturmak, ateşe vermek; ( Zigarette) yakmak;
    ein Haus \anstecken bir evi kundaklamak
    3. I vt med (a. fig) aşılamak, bulaştırmak (-e);
    jdn mit etw \anstecken birine bir şey(i) aşılamak [o bulaştırmak]
    II vr
    sich \anstecken yakalanmak;
    sich mit etw \anstecken bir şeye yakalanmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > anstecken

  • 3 beschäftigen

    beschäftigen* [bə'ʃɛftıgən]
    I vt
    1) meşgul etmek, uğraştırmak
    2) ( Arbeit geben) iş vermek, çalıştırmak; ( im Arbeitsverhältnis haben) istihdam etmek
    3) ( ablenken, unterhalten) oyalamak ( mit -le); ( mit einer Aufgabe) uğraştırmak ( mit -le)
    4) ( gedanklich) meşgul etmek
    II vr
    sich \beschäftigen ( sich befassen) uğraşmak ( mit -le), ilgilenmek ( mit -le);
    sich mit etw \beschäftigen bir şey ile uğraşmak [o meşgul olmak];
    sich mit jdm \beschäftigen bir kimse ile meşgul olmak, bir kimse ile ilgilenmek;
    ich beschäftige mich gerade mit meiner Arbeit şu anda işimle uğraşıyorum

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > beschäftigen

  • 4 abfinden

    ab|finden
    I vt tazmin etmek;
    mit leeren Versprechungen \abfinden boş sözlerle atlatmak
    II vr
    sich \abfinden kabul etmek, razı olmak; ( sich zufriedengeben) yetinmek;
    sich mit jdm \abfinden bir kimseyi istemeyerek de olsa kabul etmek;
    sich mit etw schwer \abfinden bir şeyi zar zor kabul etmek, bir şeye zar zor razı olmak, bir şeyle yetinmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > abfinden

  • 5 belasten

    belasten*
    I vt
    1) jur ( zur Last legen) isnat etmek, (suç) yüklemek; ( beschuldigen) suçlamak;
    \belastendes Material isnat edici belgeler
    2) ( mit Gewicht) ağırlaştırmak; ( Fahrzeug) yüklemek (-e);
    den Körper \belasten vücuda yüklenmek
    3) ( bedrücken) bunaltmak, başını ağrıtmak(-in); ( nervlich) sıkıntı vermek (-e)
    4) ökol kirletmek;
    die Atmosphäre \belasten havayı kirletmek
    5) fin ( Grundstück) takyit etmek; ( Konto) borç kaydetmek (-e)
    II vr
    sich \belasten
    1) jur kendi kendini suçlamak
    sich mit etw \belasten bir şeyi yüklenmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > belasten

  • 6 belustigen

    belustigen*
    I vt ( zum Lachen bringen) güldürmek, eğlendirmek
    II vr
    sich \belustigen ( geh) ( sich lustig machen) gülmek ( über -e);
    sich mit etw \belustigen bir şeyle eğlenmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > belustigen

  • 7 aufhalten

    auf|halten
    irr
    I vt
    1) ( zurückhalten) alıkoymak; ( Entwicklung) durdurmak; ( Verkehr) durdurmak
    2) ( hinhalten) oyalamak; ( bei der Arbeit) alıkoymak;
    ich will Sie nicht länger \aufhalten sizi işinizden daha fazla alıkoymak istemiyorum
    3) ( Tür) açık tutmak
    II vr
    sich \aufhalten
    1) bulunmak; ( bleiben) kalmak; ( wohnen) oturmak, ikamet etmek
    2) ( Zeit verschwenden) oyalanmak, zaman harcamak;
    sich mit etw \aufhalten bir şeyle oyalanmak, bir şeye zaman harcamak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > aufhalten

  • 8 Affäre

    Affäre <-n> [a'fɛ:rə] f
    1) ( unangenehme Angelegenheit) tatsız mesele [o iş]; ( skandalöser Vorfall) (skandallı) olay;
    sich mit etw aus der \Affäre ziehen bir şey ile olaydan yakayı sıyırmak;
    in eine \Affäre verwickelt sein bir işe adı karışmak;
    das ist doch keine \Affäre bu bir mesele değil ki;
    in dunkle \Affären verwickelt sein karanlık işlere bulaşmış olmak
    2) ( Liebesabenteuer) aşk macerası

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Affäre

  • 9 auseinandersetzen

    auseinander|setzen
    I vt ( erklären) açıklamak
    II vr
    sich mit etw \auseinandersetzen ( beschäftigen) bir şey ile uğraşmak, bir şey üstüne kafa yormak; ( streiten) bir şey ile didişmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > auseinandersetzen

  • 10 vertraut

    vertraut [fɛɐ'traʊt] adj
    1) ( eng verbunden) içten, samimi; ( Freund) samimi, candan;
    \vertraut miteinander sein birbiriyle samimi [o senli benli] olmak
    2) ( bekannt) bilinen, tanınan, aşina;
    sich mit etw dat \vertraut machen bir şeye aşinalık göstermek, bir şeyle ilgilenmek;
    eine mir \vertraute Schrift iyi bildiğim bir yazı

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > vertraut

  • 11 Hand

    Hand < Hände> [hant, pl 'hɛndə] f
    el;
    an \Hand von yoluyla;
    aus erster/zweiter \Hand birinci/ikinci elden;
    von \Hand elden;
    jdm die \Hand geben birine eline vermek;
    jdm die \Hand schütteln birinin elini sıkmak, biriyle tokalaşmak;
    linker/rechter \Hand sol/sağ elde;
    linker/rechter \Hand sehen Sie... sol/sağ elde... görüyorsunuz;
    eine \Hand voll bir tutam [o avuç dolusu];
    alle Hände voll zu tun haben ( fam) işi başından aşkın olmak;
    etw aus der \Hand legen bir şeyi elinden bırakmak;
    etw in die \Hand nehmen bir şeyi eline almak; ( fig) bir şeyi ele almak;
    in die Hände klatschen el çırpmak;
    etw zur \Hand haben bir şeyi el altında bulundurmak, bir şey elinde bulunmak;
    jds rechte \Hand sein ( fig) birinin sağ kolu olmak;
    zwei linke Hände haben ( fam) elinden bir şey gelmemek;
    sich mit Händen und Füßen verständigen ( fam) el kol yordamıyla anlaşmak;
    sich mit Händen und Füßen gegen etw wehren ( fam) bir şeye canla başla karşı koymak;
    mit leeren Händen eli boş olarak, elini kolunu sallaya sallaya;
    ein gutes Blatt auf der \Hand haben eli iyi olmak;
    \Hand und Fuß haben tutarlı olmak;
    die \Hand im Spiel haben bir işte parmağı olmak;
    es lässt sich nicht von der \Hand weisen, dass...... olduğu yadsınamaz;
    \Hand in \Hand el ele;
    \Hand in \Hand mit jdm arbeiten biriyle el ele çalışmak;
    freie \Hand zu etw haben bir şey yapmakta serbest olmak;
    das liegt auf der \Hand bu elle tutulur gözle görülür;
    von der \Hand in den Mund leben elden ağıza yaşamak;
    er ist bei ihnen in guten Händen onların yanında iyi ellerdedir;
    in festen Händen sein ( fam) sözlü olmak;
    etw von langer \Hand planen bir şeyi uzun uzadıya planlamak;
    etw unter der \Hand verkaufen bir şeyi el altından satmak;
    mit etw dat schnell bei der \Hand sein ( fam) bir şeyde elini çabuk tutmak;
    jdm etw zu treuen Händen übergeben birine bir şeyi emanet vermek;
    jdm etw in die \Hand drücken birinin eline bir şey sıkıştırmak;
    jdm in die Hände fallen birinin eline düşmek;
    etw aus der \Hand geben bir şeyi elinden çıkarmak;
    jdn in der \Hand haben birini avcunun içinde tutmak;
    jdm aus der \Hand lesen birinin el falına bakmak;
    zu jds Händen birinin eline, birine verilmek üzere;
    Hände hoch! eller yukarı!;
    Hände weg! çek elini!;
    eine \Hand wäscht die andere ( prov) bir el bir eli yıkar, iki el bir yüzü yıkar

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Hand

  • 12 Zeit

    Zeit <- en> [tsaıt] f
    a. ling, sport zaman, vakit; (\Zeitpunkt) an; (\Zeitraum) süre [o müddet]; (\Zeitalter) çağ; (Bronze\Zeit, Stein\Zeit) devir; (Uhr\Zeit) saat; (Jahres\Zeit) mevsim;
    seit einiger/geraumer \Zeit bir/uzun süredir;
    nach türkischer \Zeit Türk saati ile;
    zu jeder \Zeit her zaman;
    zu keiner \Zeit hiçbir zaman;
    zur \Zeit Napoleons Napolyon devrinde;
    eine \Zeit lang bir zaman boyunca; ( eine Weile) bir süre [o müddet];
    seit dieser \Zeit bu [o o] zamandan beri;
    nach kurzer \Zeit az zaman sonra;
    mit der \Zeit zamanla;
    mit der \Zeit gehen zamana uymak;
    ( keine) \Zeit haben vakti ol(ma) mak ( für için);
    wir wollen keine \Zeit verlieren vakit geçirmeyelim;
    wir haben noch fünf Minuten \Zeit daha beş dakika vaktimiz var;
    wo warst du denn die ganze \Zeit? bunca zaman neredeydin?;
    \Zeit gewinnen vakit kazanmak;
    sich dat ( mit etw dat) \Zeit lassen (bir şeyde) acele etmemek, (bir şeyi) aceleye getirmemek;
    sich dat \Zeit nehmen ( für etw) bir şey için zaman ayırmak;
    jdm die \Zeit stehlen ( fam) birinin vaktini almak;
    sich dat mit etw dat die \Zeit vertreiben bir şeyle oyalanmak [o vakit geçirmek];
    jdm dat mit etw dat die \Zeit vertreiben bir şeyle birini oyalamak, bir şeyle birinin vaktini almak;
    das hat ( noch) \Zeit buna (daha) vakit var;
    auf \Zeit süreli;
    es wird ( allmählich) \Zeit (yavaş yavaş) vakit geliyor;
    es ist an der \Zeit ( zu gehen) (gitme) vakti geldi;
    morgen um diese \Zeit yarın bu vakitler;
    um 12 Uhr mitteleuropäischer \Zeit Orta Avrupa saatiyle saat 12'de;
    der größte Schwindler aller \Zeiten gelmiş geçmiş en büyük düzenbaz;
    zur rechten \Zeit zamanı gelince;
    alles zu seiner \Zeit! her şeyin zamanı var!;
    von \Zeit zu \Zeit zaman zaman, vakit vakit;
    auf bestimmte \Zeit belirli bir süre için;
    auf unbestimmte \Zeit belirsiz bir süre için;
    im Laufe der \Zeit zaman geçtikçe;
    die heutige \Zeit şimdiki zaman, zamane, günümüz;
    die gute alte \Zeit! hey gidi günler hey!;
    das waren noch \Zeiten! ne günlerdi onlar!, o günler ne günlerdi!;
    zu der \Zeit, als ich jung war/in Köln wohnte ben gençken/Köln'de otururken;
    in letzter \Zeit son zamanda;
    in nächster \Zeit yakın zamanda;
    für alle \Zeiten ebediyen;
    auf unabsehbare \Zeit belirsiz bir süre için;
    die \Zeiten ändern sich zamanlar değişiyor;
    das ist vor meiner \Zeit geschehen bu benim zamanımdan önce oldu;
    zu meiner \Zeit benim zamanımda;
    kommt \Zeit, kommt Rat ( prov) zamanı gelince çaresi bulunur;
    du liebe \Zeit! bak sen şu işe!;
    \Zeit ist Geld ( prov) vakit nakittir

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Zeit

  • 13 schlagen

    schlagen <schlägt, schlug, geschlagen> ['ʃla:gən]
    I vt
    1) ( hauen) vurmak, dövmek; ( klopfen) vurmak;
    er schlug sie zu Boden onu yere vurdu;
    die Hände vors Gesicht \schlagen elleriyle yüzünü kapatmak;
    alles kurz und klein \schlagen kırıp dökmek;
    etw zu Scherben \schlagen bir şeyi kırıp paramparça etmek;
    zwei Fliegen mit einer Klappe \schlagen ( fig) bir taşla iki kuş vurmak
    2) ( Gegner) yenmek; ( Schachfigur, Spielstein) kırmak; ( Rekord) kırmak;
    er gab sich ge\schlagen pes etti;
    sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1 Alman takımını 3:1 yendiler
    3) ( befestigen) çakmak;
    einen Nagel in die Wand \schlagen duvara bir çivi çakmak
    4) ( Loch, Kerbe) açmak;
    einen Bogen um jdn/etw \schlagen bir kimsenin/şeyin etrafında kavis çizmek;
    einen Kreis \schlagen halka olmak
    5) ( Eiweiß, Sahne) çırpmak, çalkalamak, dövmek;
    das Eiweiß \schlagen yumurtanın akını çırpmak [o dövmek];
    mit den Flügeln \schlagen kanat çırpmak
    6) ( fällen) kesmek
    7) ( Trommel, Uhrzeit) çalmak;
    die Uhr hat 12 ge\schlagen saat 12'yi çaldı;
    eine ge\schlagene Stunde tam bir saat
    8) ( Greifvogel) çarpmak
    9) das Kreuz \schlagen haç çıkarmak
    II vi
    1) ( hauen) vurmak; ( klopfen) vurmak;
    sie schlug an die Tür kapıya vurdu;
    nach jdm \schlagen (tüyü) birine çekmek
    um sich \schlagen çırpınmak
    2) sein ( aufprallen) çarpmak (auf/gegen -e);
    mit dem Kopf gegen die Tischkante \schlagen başıyla masanın kenarına çarpmak
    3) ( Herz) atmak; ( Uhr, Glocke) çalmak
    4) haben o sein ( Regen) çarpmak (an/gegen -e/-e); ( Flammen) çıkmak ( aus -den)
    5) ( Nachtigall, Fink) şakımak, şakramak
    6) sein ( fig) o ( fam) ( ähneln) benzemek ( nach -e), çekmek ( nach -e);
    nach der Mutter/dem Vater \schlagen annesine/babasına çekmek
    die Nachricht ist ihm auf den Magen ge\schlagen haber midesine vurdu
    III vr
    sich \schlagen ( sich prügeln) dövüşmek, vuruşmak;
    sich um etw \schlagen bir şey için vuruşmak;
    sich auf jds Seite \schlagen birinden yana olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > schlagen

  • 14 Leben

    Leben <-s, -> nt
    1) yaşam, yaşantı, hayat, ömür; ( Existenz) hayat, varlık; ( Bewegtheit) hayat;
    etw ins \Leben rufen bir şeyi yaratmak;
    am \Leben sein hayatta olmak, sağ olmak;
    er ist ( noch) am \Leben hâlâ hayatta;
    nie im \Leben! hayatta olmaz!;
    es geht um \Leben und Tod bu, hayat memat meselesidir, bu, ölüm kalım meselesidir;
    der Mann/die Frau meines \Lebens hayatımın adamı/kadını;
    sich mit Betteln durchs \Leben schlagen dilencilikle geçinmek;
    am \Leben hängen hayata bağlı olmak;
    jdm das \Leben kosten birinin hayatına mal olmak;
    das ist wie im richtigen \Leben bu, gerçek yaşamdaki gibi;
    \Leben in etw bringen bir şeye hayat [o canlılık] vermek;
    daran wird sie zeit ihres \Lebens denken onu bütün hayatı [o ömrü] boyunca unutmayacaktır
    2) can;
    das tue ich für mein \Leben gern bunu canı gönülden yaparım;
    ums \Leben kommen canını kaybetmek, ölmek;
    mit dem \Leben davonkommen canını kurtarmak;
    etw mit dem \Leben bezahlen bir şeyi canıyla ödemek;
    am \Leben hängen canı tatlı olmak;
    sich dat das \Leben schwer machen canı çıkmak;
    sich dat das \Leben nehmen canına kıymak;
    jdm das \Leben retten birinin canını kurtarmak;
    Geld oder \Leben! ya paranı ya da canını!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Leben

  • 15 bereden

    bereden*
    I vt
    1) ( besprechen) konuşmak ( mit ile), görüşmek ( mit ile);
    ich habe etw mit dir zu \bereden seninle konuşacağım bir şey var
    jdn \bereden birini çekiştirmek, biri hakkında kötü konuşmak
    3) ( überreden) kandırmak, ikna etmek;
    jdn \bereden, etw zu tun birini bir şey yapmaya razı etmek
    II vr
    sich \bereden ( beratend besprechen) görüşmek;
    wir müssen uns \bereden görüşmemiz gerek(li) [o lazım];
    sich mit jdm \bereden über etw biriyle bir şeyi görüşmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > bereden

  • 16 Kopf

    Kopf <-(e) s, Köpfe> [kɔpf, pl 'kœpfə] m
    1) ( Körperteil, Nagel\Kopf, Nadel\Kopf) kafa, baş;
    zehn Euro pro \Kopf adam başına on euro;
    \Kopf an \Kopf kafa kafaya, başa baş;
    aus dem \Kopf kafadan;
    \Kopf hoch! üzme tatlı canını!;
    etw auf den \Kopf stellen bir şeyi altüst etmek;
    sie stellten das ganze Haus auf den \Kopf bütün evi altüst ettiler;
    sich auf den \Kopf stellen ( fig) o ( fam) ağzıyla kuş tutmak;
    \Kopf und Kragen riskieren kellesini koltuğuna almak, başını ortaya koymak;
    sich dat etw aus dem \Kopf schlagen bir şeyi aklından [o kafasından] çıkarmak;
    sich dat etw in den \Kopf setzen bir şeyi aklına [o kafasına] koymak;
    das will mir nicht in den \Kopf bunu aklım almıyor;
    das kann ich im \Kopf rechnen bunu kafamdan hesaplayabilirim;
    mit rotem \Kopf dastehen kıpkırmızı kesilmek;
    von \Kopf bis Fuß baştan aşağı;
    sie ist ein kluger \Kopf o akıllı birisidir;
    sie hat ihren eigenen \Kopf o kendi bildiğini okur;
    er ist nicht auf den \Kopf gefallen kafası boş değil;
    den \Kopf in den Sand stecken deve kuşu gibi başını kuma sokmak [o gömmek];
    mit dem \Kopf durch die Wand wollen kafasının dikine gitmek;
    es kann nicht immer nur nach deinem \Kopf gehen her şey senin istediğin gibi olamaz;
    wir redeten uns dat die Köpfe heiß konuşmaktan kafamız şişti;
    einen kühlen \Kopf bewahren serin kanlı olmak;
    nicht ganz richtig im \Kopf sein ( fam) kafadan kontak olmak, aklından zoru olmak;
    das geht mir durch den \Kopf bu, aklımdan geçiyor;
    mir brummt der \Kopf ( fam) başım çok ağrıyor;
    mir raucht der \Kopf ( fam) kafam dumanlandı;
    der Erfolg ist ihm zu \Kopf(e) gestiegen başarı onun başına vurdu;
    ich war wie vor den \Kopf gestoßen beynimden vurulmuşa döndüm;
    jdm den \Kopf verdrehen ( fam) birinin beynine girmek, birini baştan çıkarmak;
    sich dat den \Kopf zerbrechen ( fam) kafa yormak [o patlatmak];
    das kann dich den \Kopf kosten (a. fig) bu, senin başını yakabilir;
    er hat sein ganzes Geld auf den \Kopf gehauen ( fam) bütün parasını har vurup harman savurdu;
    was man nicht im \Kopf hat, das hat man in den Beinen ( fig) o ( fam) akılsız başın cezasını ayak çeker, akılsız iti [o köpeği] yol kocatır
    2) (Brief\Kopf) başlık; ( bei Münze) tu(ğ) ra;
    \Kopf oder Zahl? tura mı yazı mı?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kopf

  • 17 vorstellen

    vor|stellen
    I vt
    1) ( nach vorn stellen, davorstellen) öne almak, önüne koymak ( vor -in)
    2) ( Uhr) öne almak, ileri almak
    3) ( bekannt machen) tanıtmak, tanıştırmak (-le), takdim etmek (-e);
    darf ich Ihnen Frau Müller \vorstellen? sizi Bayan Müller ile tanıştırabilir miyim?
    4) ( bedeuten) anlama gelmek;
    was soll das \vorstellen? bu ne anlama geliyor?
    5) ( darstellen) göstermek, temsil etmek
    6) ( ausmalen)
    sich dat etw \vorstellen bir şeyi göz önüne getirmek, bir şeyi tasavvur etmek, bir şeyi hayal etmek, bir şeyi zihninde canlandırmak;
    das kann ich mir gut \vorstellen bunu gözümün önüne getirebiliyorum;
    darunter kann ich mir nichts \vorstellen bundan bir anlam çıkaramıyorum;
    stell dir mal vor! ( fam) bir düşünsene!
    sich dat etw \vorstellen bir şeyi düşünmek
    sich dat etwas/nichts unter etw dat \vorstellen bir şeyle bağlantı kurmak/kuramamak
    II vr
    sich \vorstellen ( sich bekannt machen) kendini tanıtmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > vorstellen

  • 18 reißen

    reißen <reißt, riss, gerissen> ['raısən]
    I vi
    1) sein (zer\reißen) kopmak; ( in Fetzen) yırtılmak
    2) ( zerren) çekmek (an -den)
    II vt
    1) (zer\reißen) koparmak; ( in Fetzen) yırtmak, parça parça etmek;
    er riss den Brief in Stücke mektubu parça parça etti
    2) (weg\reißen, aus\reißen) koparmak ( aus -den); ( Lenkrad) kırmak; ( herausholen) çekip çıkarmak ( aus -den);
    er wurde aus dem Schlaf gerissen uykudan kaldırıldı
    3) ( ziehen) çekmek; (mit sich \reißen) çekip götürmek, sürüklemek;
    sie riss ihn zu Boden onu çekip yere düşürdü;
    jdm etw aus der Hand \reißen birinin elinden bir şeyi çekip almak;
    ich bin hin und her gerissen neye karar vereceğimi bilemiyorum
    etw an sich \reißen bir şeyi zorla almak, bir şeyi gaspetmek;
    das Gespräch an sich \reißen konuşmayı üstüne çekmek
    4) sport ( Latte) düşürmek; ( Gewicht) koparmak
    5) ( töten) parçalamak;
    der Wolf hat zwei Schafe gerissen kurt iki koyun parçaladı
    III vr
    sich \reißen
    1) ( fam)
    sich um etw/um jdn \reißen bir şeyi/kimseyi elde etmeye çalışmak, bir şey/kimse için deli divane olmak
    2) ( sich befreien) kurtulmak;
    sie riss sich aus seiner Umarmung kollarının arasından kurtuldu

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > reißen

  • 19 tragen

    tragen <trägt, trug, getragen> ['tra:gən]
    I vt
    1) ( Last) taşımak; ( Kleidung) giymek; ( Brille) takmak;
    etw bei sich dat \tragen bir şeyi üstünde [o yanında] taşımak;
    auf dem Arm/auf dem Rücken \tragen kolunda/sırtında taşımak;
    das trägt man nicht mehr bu artık giyilmiyor;
    das Haar lang/kurz \tragen saçı uzun/kısa gezmek
    2) ( stützen) taşımak
    3) (er\tragen) çekmek; ( Verlust) üstlenmek; ( Kosten) çekmek;
    für etw die Verantwortung \tragen bir şeyden sorumlu olmak
    II vi
    1) ( Eis) taşımak
    2) ( Baum, Acker) vermek
    3) ( Tier) gebe olmak
    4) ( Kleidung, Mode) giyinmiş olmak
    5) ( an Verantwortung) üstünde olmak
    III vr
    sich \tragen
    sich selbst \tragen kendi kendini finanse etmek
    sich mit dem Gedanken \tragen, etw zu tun bir şeyi yapmayı düşünmek
    3) der Koffer trägt sich leicht bavul kolay taşınıyor;
    der Stoff trägt sich angenehm kumaşın giyimi çok rahat

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > tragen

  • 20 zurückhalten

    zurück|halten
    irr
    I vt
    1) ( Person, Geld) alıkoymak; ( Information) vermekten kaçınmak;
    etw für jdn \zurückhalten bir şeyi biri için tutmak;
    jdn von etw dat \zurückhalten birini bir şeyden alıkoymak, birinden bir şeyi esirgemek
    2) ( Gefühle) açığa vurmamak, açıklamaktan çekinmek; ( Tränen) tutmak
    II vr
    sich \zurückhalten
    1) ( sich beherrschen) kendini tutmak;
    er hält sich mit Lob/Kritik zurück övmekten/eleştirmekten kaçınır
    2) ( im Hintergrund bleiben) geri durmak
    III vi
    mit etw dat \zurückhalten bir şeyi esirgemek, bir şeyden sakınmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > zurückhalten

См. также в других словарях:

  • sich mit etw. begnügen — [Redensart] Auch: • mit etw. auskommen • sich mit etw. behelfen Bsp.: • Leider ist keine Butter mehr da, wir werden uns also mit Margarine behelfen müssen …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. behelfen — [Redensart] Auch: • mit etw. auskommen • sich mit etw. begnügen Bsp.: • Leider ist keine Butter mehr da, wir werden uns also mit Margarine behelfen müssen …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. arrangieren — [Redensart] Auch: • sich mit etw. abfinden Bsp.: • Wir müssen uns mit der Tatsache arrangieren, dass man unsere Produkte nicht mehr kaufen will …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. abfinden — [Redensart] Auch: • sich mit etw. arrangieren Bsp.: • Wir müssen uns mit der Tatsache arrangieren, dass man unsere Produkte nicht mehr kaufen will …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. befassen — [Redensart] Auch: • sich für etw. interessieren • etw. betreiben Bsp.: • Im Winter läuft er Ski …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. auseinander setzen — [Redensart] Auch: • etw. anpacken • etw. angehen Bsp.: • Wir müssen uns mit dem Problem auseinander setzen …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit etw. rechtfertigen — [Redensart] Auch: • etw. zu seiner Rechtfertigung vorbringen können Bsp.: • Womit konnte der Angeklagte sich rechtfertigen? …   Deutsch Wörterbuch

  • mit etw. auskommen — [Redensart] Auch: • sich mit etw. begnügen • sich mit etw. behelfen Bsp.: • Leider ist keine Butter mehr da, wir werden uns also mit Margarine behelfen müssen …   Deutsch Wörterbuch

  • sich für etw. interessieren — [Redensart] Auch: • sich mit etw. befassen • etw. betreiben Bsp.: • Im Winter läuft er Ski …   Deutsch Wörterbuch

  • sich nicht mit etw. messen können — [Redensart] Auch: • nicht mit etw. zu vergleichen sein • nicht mit j m zu vergleichen sein • sich nicht mit j m messen können Bsp.: • Der letzte Roman des Schriftstellers kann sich nicht mit dessen früherem Werk messen …   Deutsch Wörterbuch

  • sich mit j-m zerstreiten wegen etw. — sich mit j m zerstreiten wegen etw. [Redensart] Auch: • sich mit j m zerstreiten • in Streit geraten mit j m Bsp.: • Mary hat sich mit ihrer Mutter wegen der Hochzeitseinladungen zerstritten. • Mary und ihre Mutter haben sich zerstritten …   Deutsch Wörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»